İnsanlık tarihinin siyasi gelişim sürecini anlatırken pek çok düşünür bu gelişimi “İnsanın kabul görme arzusuna” bağlarlar. Özetle tarihin gelişimi içinde topluluklar ya birbirlerine üstünlüklerini kanıtlamak ya da kendilerini olduğu gibi kabul ettirmek arzusu ile hareket etmişler ve tüm mücadelelerin asıl temeli bunun üzerine olmuştur.

Maalesef uzun yıllarca kendi öz yurdunda üstad Necip Fazıl Kısakürek’in Sakarya şiirindeki dizelerine benzer “Özyurdunda garipsin, öz yurdunda parya” misali yokmuş gibi kabul edilen, varlığını inandığı şekli ile ifade edemeyen milletimiz bu bağlamda zulm altında ezilmişti. Zulmü yapan da yabancı değil, kendisi ile aynı kimliği taşıyan ve kendi seçtiği kişilerin eliyle yaşamıştı.

Özellikle inançlı insanlar üzerinde uygulanan bu baskılar öyle hal almıştı ki, Aziz Nesin’nin “Yaşar ne yaşar, ne yaşamaz” eserindeki hal tam da bu durumu anlatıyordu. Askere giderken anasının, bacısının, eşinin halini merak etmeyenler, aynı eş ana kardeş yemin törenine geldiğinde nizamiyeden sokmaz olmuştu. Bir hacı baba sakalı yüzünden lojmanda oturan evladının evine misafirliğe gidemezdi. İnancının gerektiği şekilde yaşamak isteyenlere uygulanan bu çift taraflı zulm yakın tarihimizdeki 28 şubat postmodern darbesi ile iyice ayyuka çıkmış ve toplumun büyük bir kesimi baskı altına alınmıştı.

Hatırlarsanız baskının bana göre en sembol halinden biri halkın oyu ile vekil seçilen Merve Kavakçı’ya yüce milletimizin iradesinin tecelli ettiği gazi meclisimiz çatısı altında yapılmıştı. Atın bu kadını buradan diye haykırdıkları görüntüler hala zihnimizdeyken, aynı zihniyetin ikna odalarında bacılarımıza uyguladıkları baskıları ağızlarından salyalar akıtarak gururla ekranlarda anlatıp savundukları görüntüler hala canlıyken nasıl inanalım şuan samimiyetinize.

Bugün beğenin beğenmeyin bizi biz olarak kabul eden uygulamalar sayesinde bugün kimse inancı ile ilgili tercihleri nedeniyle ayrımcılığa baskıya uğrayamazken, hatta bir çok kardeşimiz bir zamanlar kamusal alan safsatası yaptıkları alanlarda kamu görevlisi olarak görev alabilirken birden bu konuda düzenleme talebinde bulunan ve geçmişlerinde bu konuda yaptıkları ortada olanlar yüzünden tekrar gündemimize giriverdi bu konu..

Çok uzaklara gitmeyin bugün şehrimiz yerel yöneticilerinin daha dün kıyafeti nedeniyle işten attığı ablalarımızı unutmamışken bugün her etkinliklerinde bir yada iki tane tesettürlü bayana yer vermeleri, tesettürlü bayanlarla birlikte çektirdikleri fotoğrafları basına servis ettikleri görüntüleri biz hala samimi ve ikna edici bulmuyoruz.

O yüzden Cehape Genel Başkanının tekrar gündeme getirdiği konunun aslında bilinç altlarındaki yatanlar olduğuna inanıyoruz. Zira sütten ağzımız yandığı için yoğurdu üflemek zorunda hissediyoruz kendimizi. Evet dediğiniz de samimiyseniz, bu işe Cumhur ittifakının istediği gibi anayasal güvence altına alınmasına onay verirsiniz. Zira konuyu tekrar hortlatan sizsiniz, şimdi anayasal güvence verilmesinden kaçarak ve hala maval okuyarak Recep Tayyip Erdoğan’ın bu konuyu siyasi malzeme ettiği masalını anlatarak kaçamazsınız..

Ki aranızda hala bu konularda o eski günleri özlediğini ifade edenlerin olduğunu görmediğimizi sanıyorsunuz ya da hesaplaşma naraları atanları duymuyor muyuz?

Durum gayet net açık, siz bizi tanımıyorsunuz hala. Hala tanımak da istemiyorsunuz!.. En son referanduma kadar gidecek olan bu değişime onay veriniz.. Bizim sizinle ve yaşam biçiminizle bir sorunumuz hiç olmadı, olmayacak da. Ancak siz elinize yetkiler geçtiğinde neler yapacağınızı yapabileceğinizi bir çok farklı platformda farklı zamanlarda gösterdiniz. O yüzden şuan yaptığınız açıklamalar ancak bizim aklımızla hafızamızla alay etme huyundan vazgeçemediğinizi gösteriyor sadece.

Kimin neyi nasıl yaptığını herkes net olarak hatırlıyor. O bakımdan kalıcı ve kimsenin yarın kendi heva ve hevesleri ile kendi yorumlarının önünü kapatacak olan anayasal güvenceyi onaylayın.. zira sizin sözlerinizi ve ardında nasıl durduğunuzu unutmuş değiliz. Bırakın kılık kıyafeti insanların ekmekleri ile nasıl oynadığınızı babaları işsiz bıraktığınızı da mı unuttunuz, kendi partinize gönül veren kadınları parti otobüslerinden bile atmaktan geri duramayan marjinalliklerinize karşı anayasal güvence istiyoruz. Durum bu kadar net. Samimi ve iddia ettiğiniz gibi teminatıysanız bu durumların onaylayın güvence gelsin. Yoksa hala kendi aranızdaki isimlerin çekinmeden kameralar altında kayıtlı olan sarf ettikleri sözlerin altında ezilmeye ve zan altında kalmaya devam edeceksiniz.

Fotoğraftaki görüntüler çok eski değil.. 

Daha sonra CHP'ye üye olan çarşaflılar Eyüp'ten belediye başkan aday adayı olan yakınlarının aday gösterilmemesi üzerine Baykal'ın taktığı rozetleri atarak CHP'yi kendilerine karşı samimi olmamakla suçlamıştı.

Bir yıl önce çarşaflılara rozet takıp kendi içinde ideolojik bir devrim yapan CHP için Deniz Baykal, şu günlerde sık sık "önümüzdeki Cumhuriyet Halk Partisi iktidarında..." diye başlayan cümleler kurup bir takım vaatlerde bulunurken, il başkanı öncülüğündeki partili kadınların bugün çarşafı ayaklar altına alması, "Hangisi CHP; çarşaflıya rozet takan mı, yoksa çarşaf yırtan mı?" sorusunu akıllara getirdi...

Bizde merak ediyoruz hangisi bu işin teminatı? Samimiyseniz anayasal güvenceyi verin ki kimse yarın kazanılan hakları gasp etmeye yeltenemesin...