Geçtiğimz günlerde bir habere denk geldim.
Aynen şu ifade geçiyor haberde;
“Otomotiv kenti Sakarya 2020 yılını 4,5 Milyar dolarlık ihracatla kapattı!”

+++

Eskişehir’i konuşmamız gerekirse, bence bu cümle bir hayli dikkat çekeci ve ders verici.
Şöyle ki;
“Otomotiv Şehri” dedirtebiliyor Sakarya kendine.
4,5 Milyar Dolar’ın, 4,3 Milyar doları otomotivden çünkü.
Pekiyi Eskişehir?
“Vasıfsız Şehir Eskişehir” gayet uygun bence!
Kızmayın ama “Ne iş olursa yaparım” diyen vasıfsız bir kentiz.
Neden mi böyle söylüyorum?
Otomotiv Şehri miyiz? Hayır.
Raylı Sistemler? Hayır.
Sanayi Şehri? Hayır.
Üniversite şehri miyiz? Hayır.
Öğrenci şehri? Hayır.
Turizm? Hayır.
Ne söylerseniz söyleyin hiçbir kriterde ilk 10’a giremiyor Eskişehir.
Bu yüzden hiçbir unvanı da haketmiyor!
Zaten hiçbir ünvanda yakıştırılamıyor işte.
“Öğrenci Şehri” deniyor sadece.
Ama bu ünvanımızın şu anki durumu da mirasyiyen evlat misalidir!

+++

Ülkemizde üniversiteler bereketlenmeden önce, ülkede üç megakentten sonra birden fazla üniversiteye sahip tek şehir Eskişehir’di.
Hatta şimdiki Dumlupınar, Şeyh Edebali vs. Anadolu Üniversitesinin çeşitli kampüsleriydi.
Bu yıllarda aldığımız “öğrenci şehri” unvanını hala yiyoruz.
O günlerin mirasını yiyoruz yani!
Aslında bu unvanın altı da şu anda bomboş!
Bir tane vakıf üniversitesine sahip değiliz mesela.
Kütahya ve Afyon’da dahi iki tane üniversite var artık.
Eskişehir’den daha fazla üniversiteye sahip şu anda onlarca kent var.
Sadece nüfusumuz çok yüksek olmadığı için ve üniversitelerimizin kampüsleri şehirle iç içe olduğundan öğrenci sayısımız fazla gibi duruyor.
Aslında öğrenci sayısı bakımından da çok kötü durumdayız.
3 üniversite var ve toplam yüzbin öğrenci yok!
Konya Selçuk’un tek başına 60 bin öğrencisi var…

+++

Yeniden dönelim baştaki Sakarya meselesine…
Bakın, hepi topu üç fabrika koskoca kenti ekonomik olarak sırtılıyor.
Ama Eskişehir hala ne olacağına bile karar verememiş.
Lütfen Eskişehir artık karar versin ne şehri olacağına!
Ekonomik refahın, kalkınmanın önemini artık anlasın.
Hizmet sektörü zirvede olan bir kent olarak bir salgında dahi mahvolmuş durumdayız!
Öyle ya, şehrin ticaret hayatı neredeyse çökmüş durumda.
O yüzden artık birşeyler için karar vermek durumunda olmalıyız…
Öğrenci şehri mi olacağız?
O zaman sehrin öğrenci nüfusunu artırmak için, vakıf üniversitesi kuralım, yeni kampüsler, yeni devlet üniversiteleri ve başarıyı bulalım.
Sanayi şehri mi olacaz?
Koca şehirde, bir tane organize sanayi bölgesi olan kentten sanayi şehri olmaz.
Yeni alanlar kuralım öyleyse…
Turizm şehri mi olacaz?
Kızılinler’e el atmadan bu iş imkânsız.
Köprübaşı turizmiyle ancak bu kadar oluyor.
Kimse kusura bakmasın…

Sedat Aydoğan
İsikbal Gazetesi