AKYOL KIRAATHANESİ VE DOST GÖNÜLLER…

Dosttur ÇAY, muhabbettir…

Her dem sabırdır,

Beklemektir, dinlenmektir…

Sazdır, sözdür, şarkıdır, şiirdir ÇAY…

Hayatın bir cümlesidir, berekettir…

Zamanı olmaz ÇAY’ın,

Her daim içilir ÇAY, herkesle değil…

İksir-i azamdır ÇAY,

Şifadır, kan’dır, candır..

Velhasılı kelam,

Sizdir, bizdir ÇAY…

Dostla demlenir, muhabbetle içilir azizim

(Güvence)

***

Peşinen ifade edeyim ben ÇAYYAŞIM…

Çay’ın 5000 yıllık tarihi olduğu söylense de, vatan bildiğimiz bu topraklara geç gelse de, geldiği andan itibaren kırk yıl hatırlı kahvenin tahtını sarsmış, en koyu muhabbetlerin vazgeçilmezi olmuştur ÇAY…

Çay kimi zaman gelir üzüntülerinize ortak olur, kimi zaman gelir sevinçlerinizin başköşesine bağdaş kurar /oturur…

Gün gelir yutkunduğunuz cümleler şiir mısralarının arasında yok olur /dökülür kâğıda…

Kimi zaman ise bir dost, güzel nezih bir mekân, yaren arar…

Dedik ya ‘ÇAY DİNLENMEKTİR’

Nefes alıp-verirken, azıcık yorulmuşken, uzun uzun çalışmaların sonrasında ve dahi vedalalrın öncesinde… Yenilenmek için dinlenirken çay vardır hep...

Dünyanın bütün meşgalesine,

Acelesine ve anlamsızlığına verilecek,

En güzel cevaptır;

‘Beş dakika çay molası...’ düşüncesiyle….

İşte öyle bir zamandı gönül dostlarımızdan Halit Gürsoy abimizi ardık ve dahi AKYOL KIRAATHANESİ’ne düşürdük yolumuzu bile-isteye…

Dost gönüller karşıladı bizi en has köşelerinde /gönüllerinde ağırladılar…

Akyol Kıraathane’si Kıraathane’den 1 fazlası inanın… Reklam değil yaptığım, reklama da ihtiyacı yok inanın Kıraathane’nin…

Arkadaşımız, yarenimiz, gönül dostumuz Bekir Akyol vermiş ismini işletmesine…

En köşede salgın koşullarına uygun bağdaş kurduk oturduk Halit abimle başladık muhabbete… Kimi kitap, kimi Malıç, kimi Gürleyik, dilekçeler, Ankara, Eskişehir Valiliği vb. onlarca konu… Eksiklerimiz vardı tabi, Akın Mutlu abimiz gibi, çınlattık olabildiğince kulaklarını…

Muhabbetimi de Akyol Kıraathane çayı gibi git gide demlenmeye başlamıştı…

Dedik ya ‘ÇAY SOHBETTİR’

Çay sever çünkü kalabalığı. Hayata dair söylenmiş ne varsa, o masadayken söylenmiştir…

Halit abime çay nasıl diye sorduğumda sanırım 4. Çaylarımızı yudumluyorduk J bu şu demek… Akyol’da ÇAY B/Aşka… Hakikaten harikaydı, yüreğinize sağlık…

Bir süre sonra Akyol Kıraathanesinin müdavimlerinden Eğitim Şehidi abim Fatih Özmutlu ağabeyimin babası, Dr. Göktuğ kardeşimizin dedesi Arif amcamız geldi…  Tevafuk işte ki ben tesadüflere inanmam…

Konu Fatih abimizin mahkemesine evrildi, üzgündü elbet, evladını kaybeden her baba gibi, üstelik sondan bir önceki karar onu çok yıpratmıştı… Nasipse o konuyu detaylı şekilde ele alacağız inşallah…

O yüzden istesek te kopamayız… Yeter ki boşa zaman harcamayalım…

Çayların yanı –sıra tuzlu Bisküvilerimiz de gelmişti… Sınırısınız misafirliğe gittik J ikramların ardı, arkası kesilmiyordu…

Zaten, Kıraathane, kahvehane, kave kültürü bir nevi Türk kültürü değil miydi?

Deriz ya hep ‘ÇAY ZAMAN DİLİMİDİR’

Her şey iyiydi, güzeldi lakin bizimde kısıtlıydı zamanımız…

Muhabbete, dostlara virgül koymak gerekliydi…

Deriz ya 5 dakika sonra kalkalım’ değil ‘Çaylar bitince kalkalım’ diye…  Çaylarımızı yudumladık ve müsaade istedik…

Dostlarla halleştik ve sonrasında helalleştik, nasipse bir sonraki sefere daha koyu muhabbete…

Buraya bir not düşmesem olmaz J

Can abim, 10 küsur yıl evvel yerelde birlikte mesai arkadaşlığı yaptığımız Yaşar Arda bey gelmiş 24 saat geçemeden Aktol Kıraathanesine ve demiş ki!

-       ‘Eee biraz kıskandım Arkadaş. Ol nedenle aynı yerde fotoğraf talep ettim ya!:)))’

Bursa Uludağ Üniversitesinden Prof. Dr. Selahattin Turan hocamızla (Ekim ayı ziyaretinde olmadı lakin bir sonraki ziyaretlerinde) Akyol Kıraathanesinde çay yudumlayacağız inşallah…

Canınız, buram buram demini almış mis gibi güzel bir çay içmek isterse, yolunuz yenikent tarafına düşerse ki düşürün J adres aşağıda J

***

AKYOL KIRAATHANESİ

Gültepe Mahallesi Yüzbaşı T. Güngör Cd. No: 202/C – Eskişehir.

(Kısaca Yenikent Halk Pazarı karşı çaprazı)