'Kullandığımız ne kadar güzel söz varsa ilk kez onlardan duyduk, onlara söyledik…
Onlar sayesinde ANADİLİMİZ SEVGİ…
Nefestir ANNE…
Allah cc kimseyi nefessiz bırakmasın...' diye başlamıştım sosyal ağlardaki paylaşımıma…

Konu 'Anne' olunca /öyle güzel yorumlar aldım ki anlatamam…

Şaban Bey, 'Dünyanın en güvenilir sığınağı, karşılıksız sevginin eşsiz örneği, gücümüz, umudumuz ve ışığımız sevgili annelerimiz' diyordu…

Elhamdülillah duygu ve düşüncelerimi kelimelere rahatça dökebileceğime inanan ben, söz konusu 'ANNELER' olunca /bilgi ve kelime dağarcığım yetersiz kalıyor, ne yazacağımı düşünüyorum… Adeta nutkum tutuluyor…

Der ya hani Neş'et baba!
'Kadınlar insandır. Biz erkekler ise; İnsanoğlu…'
Etkiler ya insanlığı, insanlığa /yüreklere dökülüverir ya!
O kelamlar ki tarihe kazınmıştır altın harflerle,
Güvence der ki!
Kadın denilince insan, insan deyince ilk 'ANA' gelir akla…
'ANA' gibi yar…

***
İtiraf ediyorum, aciz kalıyorum…
Dünyayı, siyaseti, çiçeği, böceği yazmak, anlatmak çok daha kolay inanın... Vatan misali, mevzubahis'ANA' olunca /kelimeler cümleleri sevgi ile bürüse de /kelimeler kifayetsiz kalıyor işte…

Zira kendimizi en zayıf, en çaresiz, en umutsuz hissettiğimiz anlarda aradığımız tüm gücü /enerjiyi 'ANELERİN' ellerinde, onların gülümsemelerinde, sımsıcak yüreklerinde bulmuyor muyuz?

Dizlerinin diplerine yatıp başımızı okşamalarını istemiyor muyuz?

Bir nevi şarj etmiyor muyuz benliğimizi, ruhumuzu?

***
'ANNELERDE' etten, kemikten…
Ve belki de zayıf olduğu anlar vardır, ama hiç hissettirmiyorlar öyle değil mi?

Her zaman ayakta, dimdik, onurlu, gururlu ve güçlüdürler…

Beklide bu sebepledir ki bizler her zaman kendimizi güçlü ve güvende hissederiz onların yanında…

Yaptığımız iş ne olursa olsun 'ANNELERİN' hayır dualarını isteriz…

Başımız ağrısa, canımız ekmek /su istese, üzerimizi kirletsek, sayfalar dolusu dünya meşgalelerimizde yanımızda hep 'ANNELERİMİZ' vardır... Yıllar geçse de bu değişmez… Bir yanımız hep çocuk kalır /kalmalı…

***
Annelerimizin haklarını nasıl öderiz?
-Peki, biz onların yanında olabiliyor muyuz?
-'ANNELERİN' hakkı nasıl ödenir hiç sorduk mu kendimize…
-Yenidünya düzenine huzur evleri, yaşlı köşkleri neden ağzına kadar dolup taşıyor? Hiç düşündük mü?
-Toplumumuzda 'Yaşlanınca unutmak normaldir… Yaşlılar unutkan olabilir, burada bir sorun yoktur…' yaygın kanaat öyle değil mi? İşte asıl sorun bu tarz düşünenlerde…

Şimdi bir düşünün bakalım 'Acaba biz (yaşlılarımızdan) daha mı önce unuttuk! 'ANA' babalarımızı?'
Allah cc hiçbir anneyi evladıyla sınamasın….
***
Eğri büğrü otursak ta doğru konuşalım…

'Alzheimer hastalığında erken tanıyı engelleyen bir başka problem, yaşlılar genellikle de eşi ölmüşse tek başına yaşayan, çocuklarının 15-20 günde bir ziyaret edip hal hatır sordukları, çok da uzun beraber vakit geçiremedikleri kişiler haline gelmesidir.' Bu bilimsel bir gerçek…
Birçoğumuz ihmal ediyoruz anne ve babalarımızı…

Bilim insanları 'Aile ilişkiler sıkı olan yaşlılar da Alzheimer Hastalığının belirtileri daha erken fark ediliyor.' Diye haykırıyor…

İşte burasıda madalyonun diğer yüzü…
Bu işin sadece Alzheimer hastalığında erken tanı kısmı… Gerisini siz düşünün… Toplum olarak ihmal ediyoruz /ihmal…

***
Hediyelerin en kıymetlilerini de alsak hiçbir şey 'ANNELERİN' verdiklerinin karşılığı olamaz…

'ANNEM' Seni o kadar çok seviyorum ki!
Her insan gibi bende dünyanın en şanslı insanıyım diyorum... Çünkü senin gibi bir annenin oğluyum… Sen benim geçmişim, bugünüm, geleceğimsin...

Gül kokulu, 'ANNEM' beni sevdiğin, beni özlediğin, beni koruduğun, benden dualarını hiç eksik etmediğin için, büyütüp bu günlere getirdiğin için Allah (cc) senden razı olsun…

'Annelerimize sadece Anneler Günü'nde değil, daima yanlarında olduğumuzu belirterek, başta şehit anneleri olmak üzere, Peygamber Efendimiz'in (sav) cennetin ayaklarının altında olduğunu müjdelediği annelerimizin Anneler Günü'nü kutluyorum'

Ves'selam…