Eskişehir Türk Ocağı’nda çevre ve iklim değişikliği konuları, bakan yardımcısının anlatımıyla masaya yatırıldı.

Eskişehir Türk Ocağı’nın 1988 yılından bu yana aralıksız olarak sürdürdüğü “Perşembe Sohbetleri”ne bu hafta Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakan Yardımcısı Prof. Dr. Mehmet Emin Birpınar konuk oldu.

Sayın Birpınar, çevre ve iklim değişikliği konularının tek boyutlu ve taraflı olmadığının altını çizdiği konuşmasında bir bilim insanı, bürokrat ve siyasetçi olarak edindiği bilgi ve tecrübeyi Eskişehir Türk Ocağı tarihi konağını dolduran geniş bir dinleyici kitlesiyle paylaştı.

“Çocukların Geleceği Ne Olacak?”

Sayın Birpınar konuşmasına çocuklarımızın, torunlarımızın geleceğinin nasıl olacağından, onları nasıl bir dünyanın beklediğinden bahsederek başladı. Atalarımızın çevreyle dost bir hayat sürdüğünü, bu sayede yaşanabilir bir ülke miras bıraktıklarına değinen Birpınar, babaanne ve dedesinin şahit olduğu uygulamaların ileri birer çevrecilik örneği olduğunu dile getirdi.

2003-2011 döneminde İstanbul Çevre ve Orman İl Müdürü olarak görev yaptığı süre zarfında toprağa gömülen zehirli varillerin tespitini, bu üzücü hadisenin aynı zamanda çevresel zararların Türk Ceza Kanunu’nda karşılık bulmasına ve 2872 sayılı Çevre Kanunu’nun güncellenerek günün ihtiyaçlarına cevap verebilir hale getirilmesi noktasında da mihenk taşı olduğunu vurguladı.

Çevrenin korunması, canlıların hakkının gözetilmesinde her şeyden önce bir ahlak ve etik meselesi olduğunu ifade eden Birpınar, eskiden köylerde bugünlerde sıkça dile getirilen sıfır atık uygulamalarının bilfiil uygulandığı, ancak günümüzde artan tüketim ve kentleşmenin bir taraftan daha çok atık oluşmasına yol açtığı, bir taraftan da alternatif hammadde olan bu atıkların değerlendirilmek yerine gömülerek bertaraf edildiğini, böylelikle hem kaynak israfının hem de ilave çevresel kirliliğinin her geçen gün artışını örneklerle aktardı.

Türkiye’nin küresel iklim değişikliği noktasında tarihî sorumluluğunun binde 7 gibi oldukça düşük bir değer olduğunu, gelişmiş ülkelerin sanayileşme süreçlerinde insanları ve emeği sömürdükleri gibi havayı, suyu ve toprağı umarsızca kirlettiklerini dile getiren Sayın Birpınar, Batılıların çevre ve iklim değişikliği konularında masum olmadıklarını kendilerinin de açıkça itiraf ettiklerini belirtti.

Uluslararası iklim değişikliği müzakere süreçlerine değinen Birpınar, Çerçeve Sözleşmeye taraf ülkelerin belirli faktörler baz alınarak dört ana grupta toplanabileceğini ifade etti. Bunlardan ilkinin sanayileşmiş/gelişmiş ülkeler olduklarını, onların kendi hatalarını itiraf ederek aynı yanlışlarla çevrenin kirletilmemesi gerektiği üzerinde durduğunu; ikincisinin gelişmekte olan devletlerden oluştuğunu; üçüncü grubun fosil yakıt kaynaklarına sahip ve bunları işletmek suretiyle varlığını büyüten devletlerin oluşturduğunu, son grubun ise az gelişmiş ada devletlerinin ki iklim değişikliğine yol açan etmenlere katkısı hemen hemen yok olmasına karşın iklim değişikliğinin tetiklediği hadiselerden en çok etkilenen ülke grubu olduğunu dile getiren Sayın Birpınar, iklim değişikliğinin küresel boyuttaki etkilerini birtakım örneklerle anlattı.

Alıcı ortamlar olan hava, su ve topraktan müteşekkil çevrenin korunması kapsamında uygulamaların yaygınlaştığını, özellikle de temiz enerjinin elde edilmesi yönündeki çabaların her geçen gün arttığını vurgulayan Birpınar, 1992 yılındaki imzalanan Çerçeve Sözleşmeye imza atan Türkiye’nin konuyu her boyutuyla ele almadığından birtakım zaruretler içine düştüğünü bunun ancak 2004 yılından sonra bir kısmının düzeltilebildiğini konuşmasında dile getirdi.

İklim değişikliğinin çok taraflı ve boyutlu bir konu olduğu üzerinde duran Sayın Birpınar, iklim göçlerini işaret ederek “iklim değişikliği bir kalkınma ve güvenlik meselesidir” dedi.

“İklim değişikliği bir kalkınma ve güvenlik meselesidir”

İklim değişikliğinin salt bir çevresel sorun olmanın ötesinde finansal, sosyal, sağlık, ulaşım, gıda gibi çok boyutlu etkilerinin olduğunu belirten Sayın Birpınar, Yüce Yaradan’ın kurduğu düzenin ve işleyen sistemin dünyayı yaşanabilir hale getirdiğini söyleyen Sayın Birpınar, tüketim odaklı insan merkezli (egosantrik) vahşi kapitalist politikaların çevreye büyük zarar verdiğini, bunun bütün düzeni alt üst etme gibi bir tehlikesinin olduğunu, sera etkisiyle ısınan dünyada karasal buzulların erime hızının arttığını, Grönland gibi buzul alanlara yağmur yağışı, normalin 40-45 C üzerinde ölçülen sıcaklık değerlerinin iklim değişikliğinin pek aşina olmadığımız hadiseleri karşımıza çıkardığını ve IPCC Raporlarına göre de ilerleyen süreçte bu tür hadiselerin artarak devam edeceğine değindi.

Nüfus artışı, alışkanlık değişimlerinin yol açtığı bireysel tüketimdeki artış, ormansızlaşma gibi nedenlerin sera gazı salımını artırdığını, buna mukabil yutak alanların kirletildiği veya yok edildiğini ifade eden Sayın Birpınar, temiz üretim, sıfır atık uygulamaları, bilinçli tüketim ve üretim ile ağaçlandırma gibi aksiyonların önemine değinen Birpınar ayrıca dünyada ilk sıfır atık kasabası olma yolunda ilerleyen Japonya’nın Kamikatsu Kasabası uygulamaları üzerinden de örnekler vererek konuya dikkat çekti.

Bununla birlikte, lineer ekonomiden döngüsel ekonomiye geçiş yoluyla israfın önlenmesinin öneminin altını çizen Sayın Birpınar, “çok al-az kullan-dönüştürmeden at” zincirinin büyük çevre felaketlerinin sebeplerinden biri olduğu üzerinde durdu.

İlgiyle takip edilen konuşmasının sonunda Sayın Birpınar, Eskişehir Türk Ocağı Başkanı Prof. Dr. Nedim Ünal’a ve Ocak Yönetimi’ne teşekkür etti.

Konuşmanın ardından hediyelerini ve Eskişehir Türk Ocağı’nın “Şükran Beratı”nı takdim için söz alan Prof. Dr. Nedim Ünal, böyle etkileyici ve önemli bir konu hakkında muhtevalı bilgiler aktaran, tecrübelerini samimi bir dille anlatan Sayın Bakan Yardımcısı Prof. Dr. Mehmet Emin Birpınar’a Ocak Yönetimi ve Eskişehir Türk Ocağı’nda bu sohbeti dinleyenler adına minnet ve şükranları dile getirdi.